Poranek

Świt jak zwykle dotarł pierwszy
Kawa już stoi na stole kuchennym
Jestem gotowy na miłość, jak kiedyś
Ty w codziennym biegu sennym

Siedzę w fotelu nie budząc nikogo
Czekam na Ciebie jak zwykle rano
Wiatr za oknem uderza mocno
Czekam na Ciebie moją i kochaną

Zakładam kurtkę pośpiesznie
Na twarzy obojętności wyraz grymasu
Czas wyjść jak co dzień i jednak wrócić
Choć znów nie miałaś dla mnie czasu