Sierpień, 2012

Świerszcze stadami stroją instrumenty
Kos i szczygieł ćwiczą operetki
Nie ma większej od Ciebie zachęty
Dla ledwo opierzonej poetki

Wbija się w nozdrza zapach rzepaku
Chłód Celsjusza nad ranem
Rekompensują to pola czerwonych maków
Potrzeba ogrzania się drugim ciałem

Letnimi nocami świt goni zakochanych
Gdzieś w stogach siana
Pośród ciał, oddechów i myśli splątanych
Rumieńcem okrywa ich z rana

Rześkie ciała krwią gorącą przepełnione
Polnymi ścieżkami kroczą
Gdy sady białymi jabłoniami wypełnione
Mają siebie tylko nocą