Męska błona dziewicza

Świat gładki i miękki
Proste drogi do celu
Jasność słoneczna
Spokój iście plażowy
Żywot dziwnie ospały
Niczym z rybackiej osady

Czasami statek przypłynie
Czasami jednak
Też z Wikingami

Wtenczas to rozum budzi z uśpienia
Dlaczego nie było patroli
Nikt nie uprzedził
Nie wypatrzył z oddali
Bo teraz każdy się boi
I Bogom swój los powierza

Gdy wiatr już ucichnie
I trupy spoczną w swej ziemi
To kilku z tych ocalałych
Straty bolesne policzy
I drugi raz nad nimi zapłacze

Tak pęknie coś w mózgu i duszy
Od światełka zapalanego znicza
Rzecz zupełnie zbędna
A nawet szkodliwa
Męska błona dziewicza