" Subtelność Istnienia "

Ufnie rozmarzona, przyszła do mnie.
Nie szukałam jej wcale.
Przez pewien czas,
Nie chciałam Jej wpuścić
Mówiłam ...
- Nic z tego.
Wiedziała lepiej, co dobre dla mnie.
Po cichu, weszła do serca mego.
Korzenie swoje delikatnie wpuściła,
Na dobre w nim się zadomowiła.
Subtelność Istnienia: wyśniona, wytęskniona, wymarzona - Twoja Miłość.