smutna gra
strach że ktoś zrozumie
lęk że On nie zrozumie
i uciekające w noc pociągi
i miłość bez granic
więc wąskie wrota prawdy
to szczelina twoich ust
w szufladzie krzyczących listów
nie wysłanych - pamiętasz jeszcze do kogo?
w oknie płacze oczekiwanie
melancholia kieruje krople deszczu
na nieistniejące już nadzieje
wygasza żar pragnień
zostaje tylko zlepek słów
nie kończące się pożegnanie
scenariusz i sporo nut
wszystko w worku wspomnień
Autor
12 303 wyświetlenia
150 tekstów
7 obserwujących
Dodaj odpowiedź