smutna gra

strach że ktoś zrozumie
lęk że On nie zrozumie
i uciekające w noc pociągi
i miłość bez granic

więc wąskie wrota prawdy
to szczelina twoich ust
w szufladzie krzyczących listów
nie wysłanych - pamiętasz jeszcze do kogo?

w oknie płacze oczekiwanie
melancholia kieruje krople deszczu
na nieistniejące już nadzieje
wygasza żar pragnień

zostaje tylko zlepek słów
nie kończące się pożegnanie
scenariusz i sporo nut
wszystko w worku wspomnień