sierpniowe niebo
stoisz tu teraz
w miejscu gdzie trzeba
i patrzysz w niebo
czekasz na wiatr
co porwie drzewa
przegoni chmury
nadal beztrosko
tak minie czas
co powiesz świecie
nie nadasz sygnału
znów przyjdzie jesień
a z nią ulewa
dzisiaj spokojem
zaskoczy liści przemarsz
krew nie spłynie już
po ziemi tej
hołd składam do nieba
Autor
1 August 2017, 14:25
Przypadek czy nie, ale właśnie szukałem w moim zeszycie, gdzie jest ten wiersz. ;-)
13 July 2017, 07:58
Sierpniowe jest najpiękniejsze!
Rozgwieżdżone niebo zdaje się wtedy być na wyciągnięcie ręki, a deszcz meteorów spada do lśniących jezior.
Tylko po co ta jesień? No chyba, że chodziło ci o:
Plejady to gwiazdozbiór już październikowy.
Błyszczą jak winne grono wśród innych gwiazd roju
;)
12 July 2017, 21:38
Dlaczego, dlaczego niebo sierpniowe?
Uwielbiam. Ba! Kocham!
Zatem i Twój wierz podobać się musi.
Dziękuję, przywołałeś mi wiele wspomnień, pięknych wspomnień.
Pozdrawiam :)