Wybacz stary! :)
Musiałem wczoraj rzucić w Ciebie gwiazdą, a miło, że trafiłem! :), bo spocząłeś na laurach, albo zgubiłeś pióro.
Tak czy owak nieładnie :)

Tu na na Twoje litery się czeka.
I Mariannie przyznaję rację. Poczytałem sobie to i owo. I szczęka mi opadła.

Gratuluję z serducha. Pisz!

Dziękuję :) Miło dostawać słowa od osób, które piszą niezgorsze rzeczy.

Jestem po lekturze kilku Twoich wierszy.
I nie jest to czas stracony. Przeciwnie.

Takiego autora brakowało mi tutaj.
Z szacunkiem - nicola.

Cris, wiem, a ja nie mam prawa narzucać interpretacji,
Papużka - tak kręciłem się wokół Twoich utworów i miejscami czułem się jak w lusterku (a to miłe :), choć nie wolno za dużo przed nim przebywać, by nie popaść w narcyzm). Również pozdrawiam.

Tylko piszący dokładnie wie co chce przekazać...ja mogę mylić się, choć ostatnia zwrotka wymowna do tego dodać wers ''...Na palcach...''
Dobrej nocy :)

bardzo wymowny wiersz i niewymowny Twój nick Sebastianie :)
,,stare dusze "czy dusze mogą być stare ?

Tak na to nie patrzyłem :) Pozdrawiam.

skradają się do młodych ciał stare dusze...to moja interpretacja wczuwania się...interesujący wiersz.
:)

zawsze czytam z przyjemnością, czytelnie dla siebie... emocjami :)

Cieszę się, że lubisz mnie czytać - a jako czytelniczka - nie zawodzisz :) I fajnie, że użyłaś słowa "odczuwania", bo to ważniejsze dla poezji niż "rozumienie". Rozumienie to etap I, czucie jest dalej...