Rozładowani

Stajemy się jednym ciałem
Póki napięcie nie pryśnie
Płytkość dotyku
Rozładowujemy elektryczność
Światło gaśnie

Ciemna noc
Gdy obce ciało śpi
A sen się spóźnia
Budzi się samotność

Bliskość jest za daleko
Pożądanie oczu
Kończy się z poznaniem

W zimną noc
Ciepła jest tylko łza
Samotność ma wielkie oczy
Duże dzbany łez

Mokra znów pościel
Ale inny zapach
Inne uniesienia
Inny po nich ślad

Tak blisko, a co raz dalej
Umysł się gubi
A pustkę wypełnia złość

Gdzie jesteś serce
Kawałek ciebie tu
Kawałek tam
Czy jeszcze ciebie mam

Poranek, gonitwa za chlebem
Pełny portfel, pełne usta
A my coraz bardziej puści