Menu
Gildia Pióra na Patronite

Autoportret

Sprzedajna ze mnie dziwka.
Przehandlowano mnie za uczucia-
pospolita waluta.

Żebrałam w ciemności
hojnie obdarowana ciepłem,
znikomej daty ważności.

A teraz tęsknię tu.
Narkotycznie samotna.
Pijana złudzeniami.

Pełna goryczy smutku,
ulewającej się powoli
zapuchniętym policzkiem.

Objawiam się brakiem
termalnej bliskości
drugiej osoby-

Potocznie nazwanym tęsknotą.

16 794 wyświetlenia
130 tekstów
30 obserwujących
  • MyArczi

    10 April 2014, 23:37

    Doskonały!

  • 4 April 2014, 21:09

    Świetny wiersz, bardzo go czuję...:)

  • 4 April 2014, 20:04

    I mi się podoba, bo czuję ten klimat. Pozdrawiam.