Spotkania (I)
Spotykamy się rzadko.
Czasem przypadkiem gdzieś na ulicy.
Mała myśl z błękitną kokardką
milczące spotkania próbuje policzyć…
Spotykamy się czasem,
biegnący prędko gdzieś obok życia.
Zagubieni w człowieczej masie.
Mała myśl się śmieje z ukrycia…
Spotykamy się chętnie.
W miejscach, do których nikt nie trafia.
A zorze uśmiechają się pięknie…
…do ciebie – mojego fotografa…
Wpadamy czasem na siebie,
bojąc się wypuścić tę chwilę,
kiedy milczenie jest wspólnym niebem,
a dusza ma skrzydła motyle.
Rozstajemy się z żalem.
Z jakąś dziwną pustką pod sercem.
Z błękitną kokardką myśli małej
w zmęczonej samotnej ręce…
Z cyklu dedykowanego Człowiekowi, który jak nikt nigdy potrafił dotknąć mojej duszy...
1 February 2014, 21:28
Wiersz pisałam dziś w telefonie. Jeżeli ktoś uważa, że to plagiat, to bardzo proszę o udowodnienie tego faktu. A i wypadałoby przeprosić później za niesprawiedliwe posądzanie. Wszystkie teksty na moim koncie na tym portalu są mojego autorstwa i bardzo proszę o dokładne weryfikowanie i ważenie swoich opinii.
