Deszcz

spotkałem się
z deszczem
wielką eminencją
który ciszę
nawet farbował
rozbijaną
swą egzystencją

roztańczyła się ulica
szmaragdząc oczyma
i w wieczorowej swej sukni
w dłoni luster
pełno trzyma

gdy więc nareszcie deszcz
do mnie przybywszy
włosy moje zmoczon
stałem tak
duszę rozmarzywszy
a on
tylko
przygladał się
modrym
od rosy oczom