[list]

spójrz na mnie październiku jestem silny
Warszawa obmyje zaraz oczy w srebrnym potoku
szyb: wzbierze pieśń syren i ich skrwawiony miecz
zetnie korony z drzew - a moja żałoba lotny pomnik
wtuli się w łabędzią pierś

jak górski kontur dźwigam na ramionach
spojrzenia dalekie - i deszcz
i uśpiony rycerz wybudza się czasem
na nich i płacze: więc tęskniąc jestem silny
październiku - w tym czasie który trzeba nieść