Menu
Gildia Pióra na Patronite

Głuchoniemi

Spójrz jak Niebo kruszy się na rozkaz
tajemniczej pokusy
kolejnej wersji siebie
gdy Podświadomość gubi wątek .

Chaos zazwyczaj boi się otworzyć usta
uwolnić tajemnicę Obłędu
który Świt subtelnie wpycha pod powieki

kiedy budzisz się ze snu
szukając domu dla emocjonalnych ran

zwierciadło urokliwie niebezpiecznej przystani
obejmujesz konturem swej duszy
płyniesz z nurtem samotnych dźwięków

nieporuszony

gdy Otchłań eksploduje tysiącem motyli .

11 339 wyświetleń
109 tekstów
15 obserwujących
  • 2 December 2015, 18:23

    I czy z rozmyślań coś zyskałeś Jarku ? :)
    Ciężki ? Nieee. Zawiły. Lubię takie.
    heh.

    Pozdrawiam serdecznie

  • PrestonX

    1 December 2015, 00:09

    Ja przeczytałem do końca i od początku ze dwa razy, bo ciężki tekst, ale warto było zajrzeć i porozmyślać ;) pozdrawiam ciepło ;)

  • 18 October 2015, 19:29

    Bardzo mi miło =)
    Pozdrawiam wieczorowo

  • DorotaB

    18 October 2015, 18:17

    Muszę przyznać ,że wiersz zwrócił moją uwagę bo z miłą chęcią przeczytałam go do końca. Pozdrawiam