***
Smutno jest patrzeć w oczy zamglone
Nieobojętne oczy niekochane
Błagające tory mosty o litość
Okna z których możnaby skończyć o lot
Smutno jest widzieć w swoich oczodołach
Zamiast oczu skulone żebraki
A jeszcze smutniej wzdychać do szarej jemioły
Wiszącej jak sznur wisielca
Nad sercem
29 247 wyświetleń
291 tekstów
7 obserwujących
16 June 2015, 00:34
Emocje jakie w wierszu zawarłaś wydzierają serce, niczym jemioła, która wydziera soki z drzew.
Lekkie, a zarazem przygnębiające. Bohatera ma się ochotę okryć, przed tym smutkiem, płaszczem nadziei.
