DOBRANOC

Słyszę ciszę,
która zagłusza mą szarą rzeczywistość.
Za oknem już ciemno,
ale co to za różnica
skoro samotność przepełnia moją wnękę.

Znów sama.
To tradycja dnia codziennego.
Ostatnie spojrzenie na to wszystko
co nie ma większego znaczenia.

On pewnie śpi.

Ci co obojętni
i. dla których obojętna
też już śpią.

Nadal tylko sama nienawiść
…przenika mnie na wskroś.

Niech odejdzie,
niech mnie zostawi
to, co ją powoduje;
oni!

Chcę zapomnieć!

Otulona kołdrą
wypowiadam ostatnie,
tej doby
życzenie,
wiedząc, że się nie spełni.

Pesymizm zawładną moją duszą.
Mówię dobranoc,
choć nie mam komu
...nikt mnie nie słyszy