Dira Necessitas

Słysząc cudze oddechy,
Zazdrościłam zbłądzona.
Po omacku z każdym krokiem,
Przyszło wnet mi ofiarować.

Kosztem mej Dumy…
Podpierałam się o ściany.
Ceną była Godność…
Za otuchę między łzami.

Sukcesywnie zabijałam,
Człowieka w samej sobie.
Czy to jeszcze pragnienie,
Czy strach stanął na mej drodze?

Pogrzebałam niezależność,
Rzucając nań kwiat lęku,
Przed odbiciem regresu,
W progresu głośnym dźwięku.

Nadszedł tenże moment.
Czas zerwać z oczu bielmo.
Opuścić drżące dłonie,
Zanim zacznę więdnąć.
http://www.youtube.com/watch?v=LkTeo15D7Ts
Jest czas by zgasnąć.
Na wieki, wiekiem się okryć,
Lecz teraz winno być jasno,
Gdyż śmierci trzeba dożyć...