Piękno wspólnych pasji...
Słuchałaś moich wykładów, czytałaś to, co ja czytałem,
by poznać moje serce.
A ja się uśmiechałem,
i marzyłem o więcej.
Lubiłaś oglądać moje zdjęcia.
Podziwiać moją pracę,moje życie.
A to była tylko codzienność.
Malowana kolorami wrażliwej duszy skrycie.
Zwiedzaliśmy stare kościoły,zamczyska.
Fascynowała nas przyroda.
Wspólna pasja stała się jak przystań.
A życie jak piękna przygoda.
Czy może łączyć ludzi coś piękniejszego od wspólnych pasji?
To one nadają sens wędrówce przez życie.
Nie szukając tanich sensacji.
Razem… odkrywamy siebie i razem odkrywamy życie.
23 August 2010, 19:14
Wspaniały wiersz... A ostatnia strofa w szczególności... Mówiłam Ci już, że jesteś niesamowitym człowiekiem. Podkreślasz to przy każdym swoim dodawanym tekście... :)
18 August 2010, 20:59
Razem… odkrywamy siebie i razem odkrywamy życie...
Robi wrażenie i budzi marzenia.....
Plus++++++++Gerard to się staje nudne...
Po prostu nie można do niczego się przyczepić...hehehhhh..:)))
14 August 2010, 19:29
Dziękuję serdecznie za opinię :).
Wspólne pasje w moim szczęśliwym,obecnym życiu odgrywają bardzo ważną rolę...
Nie tylko scalają miłość,ale też wyznaczają nowe ramy w odkrywaniu pięknego świata...
Dlatego taki wiersz :).
Pozdrawiam wszystkich :)
14 August 2010, 19:15
Podoba mi sięklimat tego wiersza jaki uczyniłeś :) Jak najbardziej na plus.
14 August 2010, 17:15
'bez tanich sensacji' opowiadanie rymowane, bez nutek i emocji, pozdrawiam.
14 August 2010, 08:48
Gerardzie link do twojego opowiadania byłby pięknym zwieńczeniem wiersza.
