Menu
Gildia Pióra na Patronite

Zielony cierń

słowa sczerniały, białym wierszem
umierając
w dłoniach nigdy nieotwartych
raniąc do krwi
zaciśniętą z bólu pięść

ochłapy myśli zakrzepły
cierpieniem
wijąc się do słodkich ust
na pękniętym goryczą
talerzu
wyszczerbionym tęsknotą

bluszczem zduszone
kwiaty
uwiędły wspomnieniem
złowrogo szepcząc
tajemniczy ogród

14 217 wyświetleń
84 teksty
130 obserwujących
  • Bryzeidaa

    2 March 2011, 03:27

    piękny...
    duży plus i pozdrawiam późną nocą...

  • Emilia Szumiło

    18 February 2011, 18:01

    Nie jest doskonały, ale nie jest zły. Plusik

  • Adnachiel

    18 February 2011, 13:24

    Zachwycił mnie ten wiersz...

  • motylek96

    18 February 2011, 00:11

    ...boli twój wiersz...

  • motylek96

    18 February 2011, 00:10

    boli ten cierń...wbity głęboko w serce...

  • Papillondenuit

    17 February 2011, 00:16

    "słowa sczerniały, białym wierszem" - świetne

    Każde słowo ma znaczenie, wiersz przesycony emocjami, porównania mistrzowskie...

    Gratuluję kolejnej perełki Damianie:)

  • Nutka67

    16 February 2011, 23:17

    "Talerz wyszczerbiony tęsknotą"- cudne porównanie. Wiersz Bardzo mi się podoba. Bardzo!
    Pozdrawiam.

  • Huaquero

    16 February 2011, 19:28

    Agatko, nic się nie stało, najważniejsze są chęci, dziękuję za opinię :)
    Madziu, dziękuję za ten magiczny szelest Twoich słów :)
    Pozdrawiam :)

  • giulietka

    16 February 2011, 15:39

    Zamykam oczy, jeszcze mi szeleści zwiędłego bluszczu pieśń smutna przy skroni...
    Przepiękny wiersz Damianku, pozdrawiam serdecznie:)