Menu
Gildia Pióra na Patronite

Szeptem

słońce to złote berło Boga

a aniołowie szeptem mówią
lecz tylko przez sen słyszałem w sobie
ich głosy najcichsze

ciernie spletli ze skrzydłami
by ludzkich serc rozłupać kamienie

nim więc pożegnać przyjdą
zieleń łąk

w twarz patrzcie im z bliska
i mówcie

mówcie coście widzieli

101 483 wyświetlenia
954 teksty
266 obserwujących
  • Adnachiel

    31 August 2017, 10:33

    Ale niestety ja wiem, M. :)
    Już nastawiam na kawunię made in blue sky :))

    Dziękuję Ci Cris, to miłe gdy odwiedzasz.
    Pozdrawiam również :)

  • Cris

    31 August 2017, 09:40

    Zatrzymał mnie szept.
    Piękne wersy.
    Pozdrawiam.
    :)

  • giulietka

    31 August 2017, 08:35

    Nie wiem o czym piszesz z tym nieudolnym:)
    Z Tobą zawsze:)

  • Adnachiel

    31 August 2017, 07:50

    Twoje uznanie jest dla mnie wystarczającym powodem, by pisać, nawet tak niezgrabnie i niegodnie jak to dotąd bywało :)
    Dziękuję Ci M.
    Kawa? :)

  • giulietka

    31 August 2017, 07:34

    Kto widział choćby przez mgłę srebrzysty blask skrzydeł i słyszał choć raz, choćby przez sen kryształową czystość ich głosu, nie umie o nich milczeć.
    Ale nie znam nikogo, kto by opowiadał o nich tak pięknie jak Ty.