Krew

Sława dumnym
Nie jednej pieśni warta
Tym co mieli:
Roztrzaskane głowy kolbą
I tym co na bruku spoczęli
I pod gruzami

Chwała w ogniu
Niesiona żagiew
Wolności naszej i cudzej

Bez potrzeby odchodzi
Kolejne pokolenie śmiertelnych
Chłopców i dziewcząt
Ileż słów niewypowiedzianych

Zawsze

Płuca pełne krwi
Pociski uwięzły w ścianie

Ziemia przeto bywa bezimienna
Choć wsiąka w nią gęsta krew