Kobieta utkana ze snu

Skrapla się rosa
na policzkach poranka

Już w świcie blask
oczy przeciera zmęczone

Jesteśmy tu na ostatni czas
a jest to chwila
przed odjazdem pociągu

Roztargniony drzewa pień
rozstrzelił palce w niebo krwawe
istniejemy jak jeden dzień
porzucony w kalendarzu szarym

marka