Znaki na niebie

Dobry wieczór Szanownym Paniom :)
Proszę, wybaczcie moje spóźnienie, ale straszne są piątkowe korki na Champs-Élysées :)
Niemniej, już jestem i kłaniam się w wielkiej, szczerej podzięce za Waszą obecność.
Zawsze się cieszę, gdy mogę tu napotkać Drugiego Człowieka.
Całuję rączki :))
I życzę miłego weekendu! :)

Au revoir :)

Adnachielu, Twoja wiara kruszy skały :)

Piękne przejście na drugą stronę ...bardzo wzruszające :)

Pozdrawiam Serdecznie Adnachielu :)

Hehe :)) Czyżbyś podejrzewał mnie o buszowanie, tudzież dreptanie w zbożu? :)
Oj no raz w Roswell moje lądowanie nie należało do udanych, a już kosmici przypisują sobie należną mi sławę :D
Ponoć kikuty skrzydeł można uleczyć, ale przez jakiś czas pozostaje mi jedynie Ikarowa przypadłość :)
Dziękuję, że yesteś :)
Dobrej nocy Arturo.

Znaki na niebie i... w zbożu, to Twoja "sprawka", a kiedyś za wszystko winili... UFO. ;)
Wiedziałem, że ściemniasz z tym nielataniem. :)
Miłego wieczoru. :))

Miło mi bardzo, że udało mi się Twój świat rozdźwięczeć :) [jest takie słowo, rozdźwięczeć ???]
Nie zawsze potrafię opowiedzieć w ludzkich słowach o zatajonym w sercu kolorze nieba.
Muzyka mi podpowiada i jest językiem, w którym przemawiają wspomnieni wcześniej aniołowie :)
Tak coś czułem, pisząc partyturę, że dziś będzie wietrznie w moich stronach, bo za dużo mi się chciało napisać na raz :))
Włosy moje bywają błękitne tylko w tedy, gdy Franciszek i Eryk zabawiają się Pablo "Picassofa" :D
Nie śpieszno mi, doczekać zamiaruję lat złotej jesieni, rzecz jasna po to, by móc na wiek zrzucić wszystkie moje zrzędliwości, hehehe :))
Zatem jeśli i u Ciebie dziś wietrznie, a stado chmur po niebie się skrada, najlepszy to czas na muzykę, wiersze i... kawę :)
Zapraszam lub wproszę się sam :)

To nie siność we włosach, to najczystszy błękit:)
Ale mi tam dzisiaj niebiesko, bo mi ktoś błękitną nutką świat pomalował:)
A z tymi kluczami to na razie zaczekaj, trzymaj się wiolinowych.
Piękny ten deszczowy czwartek dzięki takim wierszom;)

Chodzi Ci o jezuitę o. Jamesa Martina. Stwierdził, że niektórzy święci mogli - lecz nie musieli - mieć skłonności tego typu.
Chciałbym napisać odchylenia, ale wrodzona dyplomacja mi na to nie pozwala :)
Co do aniołów, to dla mnie ktoś i coś więcej niż opiekun, współtowarzysz, przewodnik. To wysłannik Boga, posłaniec szczęścia, żywe wspomnienie o kimś sercu drogim.
Napisałem kiedyś, że każdy anioł był człowiekiem, który kochał.
I nadal wierzę, że ciepłem są i jasnością.

Szczerze cieszę się, że przekonałem :)

Piękny wiersz, wspaniale skomponowany, z cudownego budulca. Tymczasem pewien watykański jezuita twierdzi, że w niebie będą nas witali święci geje i święte lesbijki. Tak anioły są po prostu bezpłciowym dobrem i pięknem. Przekonałeś mnie do Aniołów.

"Otwórzcie mi, stróże anieli" cyt.Sergiusz Jesienin.