Menu
Gildia Pióra na Patronite

zawszę mogę wrócić... myślami

Sierpień

nim można się nasycić
pooddychać
po burzy
Spijać upał z ust słońca

Sierpień

tu można umrzeć
dołączyć do stada opasłych wróbli
i bezkarnie buszować w słonecznikach

W końcu dojrzeć
opaść
jak zardzewiałe kasztany

pokłaść się ze zbożem
po zmierzchu

Sierpień

napatrzeć się tak
żeby wystarczyło na wszystkie te
leniwe wieczności.

Bo nigdzie indziej
nie będzie już tak

14 299 wyświetleń
197 tekstów
25 obserwujących
  • 18 December 2014, 00:16

    Nigdzie. Ale może być... bardziej. ;)
    Fajne. :)

  • onejka

    7 November 2014, 09:41

    Takiej poezji tutaj trzeba, jak chleba, jak chleba....

    :)

  • .Rodia

    4 November 2014, 21:24

    Tytuł całkiem klarowny

  • M44G

    4 November 2014, 16:51

    Ładnie.