Menu
Gildia Pióra na Patronite

Ławka...

Siadam jak gdyby nic
na opuszczoną ławkę
gdzie z ulgą spoglądam
na puste miejsce obok

Jednocześnie pragnę
wyprostować ramiona
od codziennej pozycji
przypominająca rozpacz

Bez cienia uśmiechu
już nawet nie protestuję
aby jesienne powietrze
potargało sploty włosów...

03.09.2014

52 737 wyświetleń
691 tekstów
82 obserwujących
  • słoneczniki

    6 September 2014, 17:46

    Cudny wiersz...

  • Pechowa_

    5 September 2014, 12:05

    Czas wybrać się do fryzjera ;)

  • PINGWINIOWATY

    5 September 2014, 00:01

    Ktoś musi uczesać włosy, bo potargane to niedobrze ;p