Zamknięta

Sercem bezsilnie próbuję
Unieść ciężar tych kłamstw
Wspierając się o wczorajszą
Nadzieję

Krokiem dotrzymuję
Tempa bicia zegara życia
Co każdą chwilę zwalniając
Przed niewiadomym

Powieki ciężkie
Od potoku słów
Odrywam bez natchnienia
Popijając ostatni
Łyk życia

Umieram z każdym oddechem
Znużona snem wiecznym
Zamknięta
Jak nieskończoność
W wieczności