Nadzieja

Serce się kruszy, jak lód pod stopami,
co wątłym kocem okrył kałużę...
Chyba nie było nic między nami.
A jeśli było? Cóż. Ja nie mogę dłużej...

W strzępach wspomnień Ciebie szukałam,
w każdej chwili razem spędzonej.
Myślałam że znam, a wcale nie znałam.
Należysz do mnie? A wciąż wracasz do niej...

Kto by pomyślał, że serce zabije
ta, co zbawieniem być mu powinna.
Nadzieja sznurem oplotła szyję...
Nie mam żalu. To ja jestem winna...
[06.12.2012]