Samotna

Samotna, wpatrzona w rozgwieżdżone niebo
wyciąga dłoń lecz napotyka tylko zimne szkło
po policzku płynie łza
płynie powoli w blasku księżyca,
zaciska dłonie w pięść,
w milczeniu krzyczy dość
chce zapomnieć
lecz serce nie myśli jej słuchać,
płynie kolejna łza
upada na zimną podłogę nie ważna dla nikogo,
zamyka oczy,pyta dlaczego?
myśli skryły się
nie chcąc dać jej wskazówki,
cisza ,
uderza pięścią w ścianę,
łza za łzą,
Otwiera oczy
patrzy pustym wzrokiem w dal,
nie znajduje tam nadziei,
zimny dreszcz przeszywa jej ciało,
obejmuje się dłońmi, zamyka oczy i szeptem mówi
Nie chce tak żyć, chce odejść, odejść na zawsze