Samotna nadzieja
„Samotna nadzieja jest czystym płomieniem
Co łzy rodzi w swych okrzykach blasku
Nadzieja jest pięknym i dźwięcznym imieniem
Co pęka i wstaje wśród feniksich wrzasków
Lecz czym jest nadzieja? Znów serce się pyta
Bo czasem się śmieje, a czasem i płacze
Bije nierówno, krwawi i zgrzyta
W rytm wciąż niepoznanych swoich pragnień znaczeń
Czym jest nadzieja, jak nie trudną drogą?
Choć zbolałą, to pełną wielkiej szlachetności
Nadzieja pokona każdą siłę wrogą
I jest zapowiedzią prawdziwej radości!”
15 March 2012, 19:11
Mnie trudno zabić- a surowy być powinien.
Każdy popełnia grzechy, a swoje bluźnierstwa i podłości muszę odpokutować. Sam zgrzeszyłem, sam pokutuję.Ach, ty serce, tak podłe i tak czarne
Co skrzywdzone zawiścią ludziom zawiść daje
Ty serce plugawe, ty serducho marne
Co krwawym strzępem od dawna się staje...Nie krzywdź nikogo, lecz i nie umieraj
Masz coś do zrobienia na skrzywdzonym świecie
Lecz do swych porażek nikogo nie zabieraj
Bom ja winny jest, wiem to ja przecie!Błogosławię i przeklinam
Jak Tuwim sam, ot tak, bez słowa
Sam siebie wzywam i zaklinam
A od szaleństwa pęka głowa15 March 2012, 19:05
Wiersz głupca i egoisty, który pewnie zbyt wielkim tchórzem jest, by nadzieję odrzucić.
Ale napisał go, bo... bo tak każe serce.
Bibliotekę? Chyba ksiąg zakazanych.