Trwoga
Są tacy, którzy nieustająco się boją
Głowę chowają w ramionach
Straszne im życie, niebyt straszny
Lęk ich otacza wkoło
Obawa nie pozwala iść naprzód
Nie pozwala również zawrócić
Zawieszeni są w pół kroku
Między ucieczką i bezruchem
Wszędzie widzą dzieło złego
Brak im również świadomości
Jak wiele ich przez to omija
Nie mogąc dostrzec nic innego
Autor
48 505 wyświetleń
418 tekstów
105 obserwujących
14 January 2015, 10:24
to smutne kiedy brak odwagi odbiera czasem bardzo cenne chwile...
Piękny wiersz:)
13 January 2015, 19:22
dobre przesłanie dla przerażonych, a takich coraz więcej, życzmy im przebudzenia,a może im pomóżmy. Fajnego wieczoru Najka:)