Menu
Gildia Pióra na Patronite

Rozgościł się w mojej duszy
Małymi krokami w czasie
delikatnie rozkładał ją na kawałki
Jeden przywłaszczając sobie
Paradoksalnie najpiękniej dotykał słowem

Przyjdzie czas gdy odejdzie
Lecz już nie samotnie
Gdyż nie może odejść
Z zadomowioną w nim samym częścią mnie

Mój drogi..
Miej na uwadze fakt:
Gdy mówię, że chcę trzymać Twoją dłoń
To bezinteresownie
Tylko po to by prowadzić Cię bezpiecznie przez życie

Jesteś moim aniołem
I jestem gotowa szukać Twojego szczęścia w gwiazdach .

1480 wyświetleń
32 teksty
3 obserwujących
  • silvershadow

    5 August 2015, 11:31

    Przepiękny wiersz.
    Zakończenie odbiera mowę...

  • nicola-57

    6 July 2015, 12:28

    trudno nie wierzyć w ten wiersz...A skoro wierzę, to ujmuje mnie Twoje wewnętrzne piękno.
    serdeczności :)