Obraz wcześniejszych przeżyć dziecka błądzącego w kałuży wzrokiem
Rozdrapał mnie sen
krwawię
rozchełstaną wrażliwością
która jak morze
oblizuje stopy latarni
porzuconej na brzegu
Szukałem cię mamo
wśród płonących traw
i szarpałem za rękę
a ty leżałaś pod nakryciem wina
zdradzając życie oddechem
Zadeptywałem ogień
starymi butami
płomienie kąsały nogi
a ja ratowałem mamę
Kiedy płomień umarł
siedziałem przy niej bez radości
wracaliśmy do domu o zmroku
a ona ukradkiem
piła wino ze szmacianej torby
marka
Autor
14 October 2012, 16:43
zdeptywałem ogień starymi butami...
te słowa zapadły gdzieś we mnie najgłębiej
cóż mam napisać, piszesz jak nikt inny...
13 October 2012, 21:36
do bolu rzeczywiste
Pozdr Piotr sloneczka na twoim niebie zycze bo nalezy sie tobie jak nikomu
13 October 2012, 21:15
Piotrze w swoich wierszach pokazujesz nam całą prawdę naszego życia i nie jest niestety różowa,w dzisiejszych czasach pijana matka to częsty widok na nieszczęście często dla dziecka,poruszający wiersz -pozdrawiam miło wieczorową porą:)
13 October 2012, 20:54
Podobno bynajmniej nie z radości
rodzi się poezja, a to, co piszesz
jest zdecydowanie poezją. A raczej...
Poezją...Pozdrawiam