Credo*

religia nie przystosowała mnie do siebie
nie można jeść karpia tuż przed pasterką
by nie przemówił głosem sumienia

moje grzechy ośćmi stają w gardle
to mi kapłani nie pukają na do widzenia
a ja nie całuję rzeczy martwych

w duchu się modlę do siebie przeklinam
o mądrość nabytą której mi brak
bo klęczeć potrafię jedynie w łóżku
cudzołożyć według dziesięciu przykazań

obrazy wieszam do góry nogami
wierząc że ciernie ranią mniej
wpatrzona w jeden najbardziej
w ciebie diabelskim wzrokiem

wiary mam powyżej uszu
kościół nie upiecze mi chleba
kto wie czy nie tuczy święcona woda
z nadmiaru miłości tak mdłej
______________________________
*tytuł może ulec zmianie
i uległ