Menu
Gildia Pióra na Patronite

Dobre pytania

Pytasz jaki jest sens życia
W świecie w którym ważniejsze jest mieć niż być
Kochać i być kochanym to jest prawdziwy sens
Ale jak kochać gdy żyje się pośród hien
Gdzie każdy woli brać niż dawać
Mimo to warto żyć
Znajdować w człowieku dobro
którego sam w sobie nie widzi
W które już nie wierzy
Wrażliwość którą skrywa z całych sił
Bojąc się
Pytasz po co każdego dnia wschodzi słońce
wschodzi bo nie świeci dla siebie
Jest by było życie
by ktoś mógł podziwiać je
Może to tylko słowa
a życie jest inne
Ale może warto w to wierzyć i śnić
I sprawić by miało taki sens
Zapytasz po co
gdy za dobro zapłaci ci złem
By pokazać że można inaczej żyć
By serce miało dla kogo bić...

Tylko Boże mój
Uczyn cud bym w te słowa wierzył sam
Bym Jej nie zawiódł
By serce me miało dla kogo bić...

Tylko dlaczego jestem sam
Tylko z Tobą Boże dzielę myśli swe
Spraw bym nie wierzył że taki mój los
że gdzieś jest Ona
Bym miał odwagę spełniać marzenia
By serce miało dla kogo bić ...

Pytasz w końcu gdzie jest ten twój Bóg
Miał być na niebie pośród chmur
Ale szukali tam i Go nie widzieli
Ma być wszechmocny i dobry
A na świecie tyle zła
Po co wierzyć
Gdy ludzie mordują w Jego imię
Jeśli jest głuchy na modlitwy
Skoro czujesz że w samotności opuścił cię
Gdy nie ma dowodu że jest

A ja nie wiem
Jak odpowiewiec Ci
Może każdy sam musi znaleźć swoja odpowiedź
Szukać jej nie tylko rozumem
lecz w sercu
Jest tyle pytań
Na które odpowiedzi nie znam ja
Czy zawsze będę szukał ich sam ?

103 388 wyświetleń
1203 teksty
141 obserwujących
  • szpiek

    20 July 2011, 13:47

    Kryzysu owszem, ale nie z pisaniem, u mnie pisanie jest zwykle sposobem na kryzys

  • 20 July 2011, 10:30

    Kryzysu wartości* powinno być;)

  • 20 July 2011, 10:29

    Jako, że mam dzień wolny to nadrabiam lekturę:)
    To Pytania, które dręczą każdego człowieka. A odpowiedzi na nie albo są trudne do znalezienia, albo w ogóle ich nie ma. Akceptacja niewiedzy jest czasem zbyt przytłaczająca i skutecznie potrafi odebrać radość życia.
    Co do samego wiersza, to zdaje się, że był pisany w chwili zwątpienia i rozpaczliwego szukania odpowiedzi. Pewnie w momencie jakiegoś mniejszego lub większego kryzysu z pisaniem. Przybrał formę wykrzyczenia, lub wyszeptania wszelkich wątpliwości. Przez co płynie z głębi duszy.
    :D

  • Irracja

    16 February 2011, 14:37

    I choć przyjmuję wszystko, co los mi daje.
    W myślach mych mnóstwo pytań powstaje.
    Żadnego nie zwieńczy prawdy zwycięstwo.
    Ni odpowiedzi wątpliwej, błogosławieństwo.