Pustka
Pustynia istnienia
Ziarenka losu
Czasu wiatr rozwiewa
W przestrzeni układa
Wydmy tajemnic
Niepewności i lęku
Doliny pustki bez końca
Zmęczenia i bezsilności
Oazy spokoju
Z zieloną nadzieją
Oraz z wodą odrodzenia
Tak oto pomiędzy tym wszystkim
Życie dom swój buduje
Czas i przestrzeń ziarenko losu daje i odbiera
Autor
66 744 wyświetlenia
1128 tekstów
102 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!