Menu
Gildia Pióra na Patronite

Duch samotności

Przyszedłeś wczoraj niespodziewanie w wiatru powiewie.
Bawiąc się włosami, tak jak oddechem pieściłeś twarz.
Szumiałeś, że przecież pamiętasz, przyjść obiecywałeś .
Tak ulotne myśli, te same pragnienia wiatrem łączą nas.

Otuliłeś mocno znękaną duszę, zastygłeś na moment.
Pozwoliłeś ciepłu słońca chwilę przytulić i dotknąć nas.
Czekałeś cierpliwie patrząc w serca największe odmęty.
Tuliłeś i poczułam wtedy zatrzymany niespokojny czas.

I niespodziewanie wiatr zwiał cię z mojej ciężkiej duszy.
Zostawił tej chwilowej ulgi znaczące wspomnienie.
Samotność moja pokornie, z żalem zamknęła oczy.
W pustych dłoniach zastygło pozostawione ducha marzenie.

19 347 wyświetleń
294 teksty
23 obserwujących
  • 5 June 2013, 10:15

    czemu tak jest że w życiu musimy przejść tyle złego, a później próbując ratować coś co może być tylko ułudą staramy się wyszukiwać ulotne chwile które dają nam nadzieje na lepsze jutro i oby ono przyszło bo ile razy można znosić porażki ile przeszkód można pokonać w drodze już nie do szczęścia ale do normalności

  • I.Anna

    27 May 2013, 13:10

    dobrze widzieć zeszyty i wasze wpisy na mojej stronie, przynajmniej niektórzy z Was nie mijają mnie już szerokim łukiem...
    pozdrawiam Wszystkich i każdego z osobna :)

  • Gunia76

    27 May 2013, 11:52

    Smutne strofy o tęsknocie....

  • misiek45

    27 May 2013, 10:34

    Smutne wersy Iwonko sprawiły że wiersz jest wyjątkowy-pozdrawiam Cię serdecznie i miłego dnia życzę :))