Menu
Gildia Pióra na Patronite

Srebrzysty cień

Przyjacielu samotności
kamieniu, rzucony w ciemną otchłań
już od dawna wiesz
że nie trzeba być dostrzeganym w pełni
by być pięknym

Choć słabe i odpatrzone jest twe światło
wystarczy, by ludzki na ziemię
niemiłosiernie rzucic rys

Tak powraca chcący odejść w zapomnienie
przez słońce tylko raz rzucony promień
oświetlając drogę lecz
jakże często wewnątrz spalając nas

30 113 wyświetleń
358 tekstów
51 obserwujących
  • silvershadow

    6 September 2015, 22:20

    Dziękuję, Malusiu.
    Pozdrawiam serdecznie.

  • Malusia_035

    6 September 2015, 12:28

    podoba mi się :))

    Pozdrawiam Serdecznie :))

  • silvershadow

    6 September 2015, 00:20

    Dziękuję Ci, Mario, za przepiękny komentarz.
    To dla mnie ogromny komplement.
    Pozdrawiam serdecznie.

  • Lydia

    5 September 2015, 20:35

    Przepiękny... chyba jednak ten stanie się moim faworytem wśród znanej mi Twojej twórczości.
    Pozdrawiam

  • silvershadow

    5 September 2015, 19:10

    Bardzo Wam dziękuję ża przystanięcie oraz słowa.
    Pozdrawiam ciepło i życzę miłego wieczoru.

  • nicola-57

    5 September 2015, 17:12

    hmm.., db, za. Sorki, bdb.

  • Cris

    5 September 2015, 14:32

    świetny...
    pozdrawiam.

  • ewelli

    5 September 2015, 14:13

    Ja tez się zatrzymałam

  • giulietka

    5 September 2015, 12:01

    Coś mnie w tym wierszu przyciąga i każe przystanąć na dłużej, piękny...