Płomień.

Przygasły świece, ogniki naszych serc.
Pot spływał lawinami po rozgrzanych padołach ciał.

Gdzieś w magii, otchłani nocy powstał człowiek.
Maleńka istota, zrodzona z miłości.

Teraz będzie rosła w naszych duszach, naszym ciele.
Owiana cudem, mocą istnienia.

Życie nabierze nowych kolorów, piękniejszych od tęczy.
W głębi nieskazitelności chwili odnajdzie nowy sens.