Przystań

Przychodzą takie chwile... zwykle lub wyjątkowe,
Gdy potrzebuję się zatrzymać na dłuższą rozmowę.
Czasem tak po ludzku napawać się ciszą
By poczuć się jak dziecko, gdy śpiące kołyszą.

Nie ma miejsc na świecie... dźwięków, barw i ludzi,
Które zastąpią matulę, gdy kocha... gdy marudzi.
Nie ma nic nad Twego czułego spojrzenia,
Co smutne zwątpienie w nadzieję przemienia.

Są takie chwile... Wiesz to i czujesz wspaniałe
Gdy jesteś moją wyspą, na której ocalałem.
Jesteś mą ostoją, spokojem po burzy
Dziękuję Ci mamo, za każdą przystań w podróży.

Jak się kocha prawdziwe, jak wybacza i znosi cierpienie,
Uczysz mnie na co dzień... na zaś... na pokolenie.
O nic prosić już nie chcę, błogosław jedynie,
Bym ofiarować mógł także to mojej dziecinie.