przez głowę
myśl …jak strzała
i
ani chwil nie postała
pobiegła przed siebie jak szalona ,,,
hej !zawołała,
skórę zmarszczyła od nosa
do czoła
bolesnych wspomnień nie doznała,
wyprzedaż zasobów
wrażliwych
z martwych
ograniczeń zapowiedziała
i cudem stał się zwykły dzień-
od bylejakości daleki,
skoczyła na jednej nodze w wir życia rzeki
i strumień świadomości z moim
ego kąpie,
z rozkoszą obmywa
pod wodą,
potem pod prąd płynie
to znowu znika

ale na zatracenie nie idzie,
nawet z najdalszej dali wraca do siebie
po wycieczce do wnętrza…

po czym
zapina z wdziękiem wokół szyi
sznur korali

i wzrok pewny rzuca przed siebie
to
mojej myśli…droga
niezwykła…droga do Ciebie…