Przeszłości w przyszłość się nie wplata
choć blizny nie dają zapomnienia
to wciąż chcemy wierzyć
w te noce senne co ciężar czasu zabiera

Przymykamy powieki by szarości nie widzieć
a kolor tęczy ułożyć pod stopy
niczym dywan z kwiatów utkany z emocji
pozbawiony nici systematyczności

I wciąż brakuje tej spontaniczności
co dni tygodnia pomiesza życzliwie
by choć na chwilę - tak dla przyszłości
spełnić się nieschematycznie...