Nullofobia

Przerzucić się boję na ten świat, w którym jestem, gdzie "być" choć wystarcza to mało.
Gdzie nad morzem są wydmy, a na wydmach są wiatry i choc wieją to nic się nie stało.

Świat gdzie mówią gdy boli, a boli gdy mówią, bo mowić zabija słuchanie,
Cisza słowo obraża lecz do słów też zaprasza, daje miejsce na myśl i poznanie.

Boję patrzeć i ślepoty, czuć za dużo, znieczulicy, boję wiedzieć, a nie dojść do sedna,
Boję dotknąć i poparzyć, boję chuchać i schłodzić; że dla mnie pierwsza, a tam to już setna.

Że w dylematach po nocach na jawie kąpanych topielca z oddechem By Wrócić
Do Ciebie żółciutki, tą wolność złoconą, zaświergasz, wylecisz, porzucisz.