Menu
Gildia Pióra na Patronite

Batszeba

Przeglądam się w twoich oczach
Zanurzam się w nich tak głęboko
Że rzeczywistość usypia
I miesza się jawa ze snem

I tak udając że nie wiem
O czym myślisz - czego pragniesz
Dlaczego mi na to pozwalasz
Nie przestaje i Ty nie przestajesz

Rodzi się w nas pożegnanie
Ciemny stan uwolnionych pragnień
Ból spadających skarg - z ust, z serc
Łzy których żaden wiatr nie osuszy

Wieczór, noc, świt a my we śnie
Ciągle w krainie pragnień
Pięknych bo nie spełnionych
Lecz czas udźwignąć nowy dzień

12 303 wyświetlenia
150 tekstów
7 obserwujących
  • 20 February 2017, 00:25

    Dziękuję :).

  • deizi

    19 February 2017, 16:02

    niezwykle przejmujący tekst...tęsknota za tym co było i za tym czego nie będzie ...

  • Cris

    8 February 2017, 04:21

    podoba się wiersz...
    ''...Lecz czas udźwignąć nowy dzień''

  • Ciepłylolo

    4 February 2017, 01:15

    Same emocje... Pięknie