Dłoń oko ... woda

Przecież patrzę
owijam wokół
nitki marzeń skryte
palcem rysuję
na skórze twojej
znaki fenickie
tajemne kształty nocy niezdarnych

słów dwóch
nie powiem
boję się spłoszyć
ptasich piór drżenie

spadają ze mnie
owoce westchnień
stoję przed tobą
dojrzały wrastasz
kwitniesz
ja płonę

moje i twoje
łączymy w nasze
gadamy z mgłami

dłonią nieśmiałą
rumiane serce daję ci w darze