stratosfera

przecież nie ma
nie trzyma się kupy
to co się w tobie rozkleja

jak farba popękana
kształtem w tłuczoną porcelanę
z wilgotnej ściany zwisa

nie ma w niej grawitacji
a jednak coś upada
choć nie może dojść by spaść

przepaść na wyciągnięcie ręki
jest zawsze o krok za daleko

na co przykładać do tego bezkształtny wzrok
szukać formy by lepić na pustyni zamki z suchego piasku

każdy most jest zwodzony
a każda milcząca twarz tak wiele jeszcze musi bez wyrazu
opisać

przyszedłem na świat by nauczyć się odchodzić
unikać swojego towarzystwa
jak ognia
choć tu mógłby wszystko wypalić

społeczeństwo to tylko społeczna opinia
społeczność to tylko poczucie winy

21 powodów do życia
mieści się w paczce fajek
więc szyjka butelki powinna mieć jeszcze spust

na kule u nogi
w której życie toczy się pod górkę
- chomik w klatce - gryzoń na próchnice sępy

i te dwa metry mułu w oku
kopią pod tobą z zazdrości

więc klęczy coś w tobie
składa ręce do lotu
wypchniętego nadzieją
że jednak z gniazda

nie wypada się
na cztery puste kąty
lecz łeb pada

a te zimne opanowanie
miota się jak drętwy kij w mrowisku