Menu
Gildia Pióra na Patronite

***

Przechodzą czasy rozpędzone
jak lokomotywa przeznaczenia
w otchłani oddalonych myśli
w przestworzach zagubienia

i tylko promyk wyobraźni
na grzbiecie trudów tej wyprawy
odchodzi z wiatrem w zapomnieniu
wśród opadających chwil

jesienią w kroplach deszczu
nad wodospadem spadających wspomnień
w marzeniach które mogły nadejść
ale utknęły gdzieś wśród chmur
w kolebce utracone
w jeziorze niezliczonych snów.

8067 wyświetleń
67 tekstów
1 obserwujący
  • Krzysztof K.

    23 September 2020, 19:17

    DorotaB Dziękuję za opinię również pozdrawiam.

  • DorotaB

    23 September 2020, 17:19

    Wiersz przepiękny ,od razu widać ,że autor potrafi wykorzystać rozbudowaną fantazję aby stworzyć taki utwór .Pozdrawiam