Menu
Gildia Pióra na Patronite

Umieranie

Prosisz mnie o niemożliwe
lecz żyć tutaj już nie umiem

nie potrafię być szczęśliwa
może kiedyś to zrozumiesz

miłość ofiary wymaga
dałam siebie caluteńką

czy wiesz czego mi jest szkoda
niespełnionych marzeń,pieszczot

muszę codziennie umierać
czas uparcie mnie pogania

nie da się tęsknot pozbierać
ni oszukać przeznaczenia

31 408 wyświetleń
287 tekstów
5 obserwujących
  • 27 December 2017, 21:51

    Serdeczne dzięki :)
    i prawdą jest,że "co nas nie zabije,to nas wzmocni" ;)

  • fyrfle

    27 December 2017, 11:34

    To, tobie wszystkiego dobrego :) Pozdrawiam.

  • 6 December 2017, 18:59

    Różnie bywa w życiu-raz lepiej raz gorzej.
    Mirku nie chciałam nikogo dołować,dobrze że nie musiałeś czegoś podobnego przeżyć i dobrze że mam to już za sobą.Powodzenia :)

  • fyrfle

    6 December 2017, 14:43

    Bardzo smutny, wyniszczający też czytającego.

  • 6 December 2017, 10:23

    tak mi jakoś bliski jest Twój wiersz w obecnej sytuacji

  • 5 December 2017, 22:35

    Łatwo nie jest, ale się da... :)
    Smutne, a nawet ponure... grobowo-pleśniowe. :P
    Po nocy... przychodzi dzień, przecież wiesz. :))