Pudełka za nami

Projekt Takamoya
Chwila 11

Pudełka za nami

Garnitury stosowne do chwili,
Dopasowane skarpety i kwiaty,
Złoceń wytworne kraty.
Im gorzej podli, tym bardziej mili.

Rzeczy ubezpieczy rama w odsieczy,
Buty niezdatne do trawnika,
Radość mierzona w plikach,
A wszystko na proch gniotą Twoje plecy.

Dłonie jak płomień pochodnią słów
Spalają lęki z dziewczęcym wdziękiem,
Bo zdychające podglądem lęki
Nie mogą zgasić ust miękkich jak puch.

Szczęściem pleciemy bez sensu zdania,
Spojrzenie zmienią tęskne westchnienia.
Noce pod kocem gwiazdami się mienią,
Zgubione ramy, cienie i ubrania.

Ta chwila trwa w snach i nie nudzi,
Bo jesteś tak piękna i ukochana,
Że ciszy wzburzonej namiętność oddana
Chroni balonik miłości wśród ludzi.

Quid Quidem