Nietrwałe trwałości

Projekt "Takamoya"
Chwila 15

Niebieskie ściany, ubrane
W ciemny telewizor
I Twoje usta roześmiane.
Tak to teraz widzę.

Wczoraj śmiały się pierogi
Z górą skwarków dla smaku.
Później, w ciszy błogiej,
Policzki kładły się na polu maku.

Ale teraz błyskotliwie przecierasz
Mgły Avalonu.
Uśmiechem docierasz
Do Mona Lisy tronu.

Chwila prosta,
Jak lśnienie słońca w wodorostach,
Zapachem lata
Miniona, trwa nim do końca świata.

Quid Quidem