I te chwile potem

Projekt Takamoya, chwila 44

Za horyzontem zdarzeń
Nie ma twarzy
Są słowa.
Na granicy marzeń
Sen spragnionych się schował.

Ta chwila kiedy
Zobaczyłaś bananowy księżyc
I te chwile potem.
Ani jednej nie zmierzę,
Pozostawię snów splotem.

Złota dama na mgieł ścianie
Takie jest kochanie
Nieulotne.
Taka jesteś dla mnie.
Sny leżące pokotem.

Quid Quidem